Ik ben alweer ruim 3 weken in Mendoza en het feit dat ik sindsdien niks meer van me heb laten horen wil in mijn geval alleen maar zeggen dat ik het zo naar mijn zin heb dat ik geen tijd heb om mijn blog bij te houden. Mendoza en het Monkey Hostel voelen als thuis. Ik heb nog lang niet alle mogelijke excursies gedaan maar ik heb dan ook nog steeds het gevoel alle tijd te hebben. De Mr. Hugo wijntour heb ik inmiddels wel al 3 keer gedaan, maar die verveelt dan ook nooit ;)

Afgelopen woensdag ben ik 's ochtends vroeg met de bus naar Santiago de Chile vertrokken om daar een paar dagen met Eline door te brengen. Eerlijk gezegd vond ik de stad wat tegenvallen. Er was weinig speciaals te zien en te doen en ik vind de Chilenen ook een beetje een vreemd volk. Ik kan niet zo goed uitleggen waarom, maar ik voelde me er gewoon niet zo op mijn gemak. De tocht naar Santiago toe was daarentegen wel schitterend. Het grootste gedeelte van de reis rijdt de bus namelijk door het Andes gebergte. Het was dat ik zo moe was en dus mijn ogen steeds dicht vielen anders had ik de hele reis met open mond uit het raam zitten kijken. Gelukkig kreeg ik daar de kans voor op de terugweg. De terugweg was uberhaupt wel interessant. Eline en ik zouden om 13:00 de bus hebben maar we wisten niet precies vanaf welk station. Voor de zekerheid dus toch maar even iemand om raad gevraagd. Eenmaal op het geadviseerde station aangekomen, kwam ik er vrij snel achter dat er iets niet helemaal klopte. En al snel genoeg bleek dat we op het station aan de overkant van de straat moesten zijn. Nou klinkt het alsof dit geen probleem zou moeten zijn. Maar ik moet daar dan misschien even bij vermelden dat het inmiddels 12:55 was. Gelukkig waren we op tijd, de bus was nog niet weg. Of misschien kan ik beter zeggen het busje was nog niet weg. Het bleek namelijk niet een normale touringcar te zijn die we geboekt hadden maar een minibusje voor 12 personen. En we zaten nog voorin ook! Behoorlijk spannende rit achter de rug, vooral toen de (toch al vrij oude) chauffeur besloot zijn schoenen eens af te poetsen midden in een haarspeld bocht op zo'n 2000 meter hoogte. Maar we hebben het overleefd en zijn inmiddels (weer) veilig in Mendoza.

Vanwege Goede Vrijdag en Pasen zit het hostel vol dit weekend. Drukke boel dus, maar weinig te doen achter de receptie.. Vanavond weer een asado, vlees eten en rode wijn drinken tot je er bij neervalt! Kan niet wachten!!

Hasta luego!! Besos de Mendoza!